Kot

Jak odnaleźć zaginionego psa lub kota?

Często idąc poprzez uliczki osiedla, czy główną drogę dzielnicy, można zobaczyć charakterystyczne kartki wiszące na słupach. Zdjęcia czarnobiałe, czy kolorowe przedstawiają psy lub koty, a pogrubione litery słowa: „Zaginął” mówią o tragedii właściciela. Zwierzę domowe nie jest dla tej osoby tylko drobnostką, o którą od czasu do czasu trzeba dbać, nakarmić, wyjść na spacer. Szczególnym słowem w tym wypadku jest: odpowiedzialność. Właściciela z pupilem łączy relacja, a często również jej nici rozchodzą się na rodzinę. Zatem, gdy ktoś tak bliski nagle znika z otoczenia, jedynym rozwiązaniem jest zrobić wszystko, żeby go odnaleźć. Jak więc przeprowadzić poszukiwania w sposób najbardziej skuteczny?

Psy często uciekają pod wpływem jakiegoś bodźca. Może to być zwykła ciekawość świata znajdującego się za niespodziewanie otwartą bramką, obcy pies zobaczony z daleka, drażniący zapach, konkretna sekwencja dźwięków, czy strach spowodowany nagłym wydarzeniem; jak wybuch petardy, czy ruch samochodów na spokojnej jezdni. Jeśli pies lub kot uciekł podczas spaceru lub „zwyczajnego” zwiedzania okolicy, przede wszystkim warto wiedzieć, że udomowione psy i koty najczęściej wracają do miejsca, gdzie ostatnio widziały właściciela lub do znanych sobie przestrzeni. Pozostań zatem chwilę w tym samym miejscu, upewnij się, wołając go po imieniu, że twój pupil nie ukrył się gdzieś w najbliższej okolicy. Wróć tą samą drogą, którą zwykle chodzisz na spacer z psem, w przypadku kota przejdź po najbliższych miejscach, w których lubi przebywać, ukrywać się – w obu tych wypadkach pytaj przechodniów po drodze czy nie widzieli twojego pupila, pozostaw im numer telefonu do kontaktu, w ten sposób najlepiej przepytać też sąsiadów, czy blisko mieszkających znajomych.

Musisz działać szybko, zwłaszcza jeśli twój zwierzak nie opuszcza zwykle posesji. Natychmiast poinformuj o zaginięciu najbliższe schroniska, straż miejską, ewentualnie policję (w przypadku podejrzenia kradzieży lub nieobecności straży miejskiej w małych miejscowościach). Odnalezione, bezdomne zwierzę – jeśli znajduje się w dobrej kondycji – w pierwszej chwili zostanie przekierowane do schroniska mającego pod opieką dany region. Zgłoszenie powinno być czytelne, zwłaszcza pod względem wyglądu psa. Pamiętaj o podaniu cech charakterystycznych. Pracownik powinien podać ci zasady kontaktowania się, jednak zwykle prosi się o powiadomienie o zdezaktualizowaniu zgłoszenia, gdy pupil zostanie odnaleziony. Kot czy pies w gorszym stanie mogą zostać przetransportowane do najbliższej kliniki weterynaryjnej, dlatego te miejsca również warto sprawdzać jak najczęściej.

Kolejnym skutecznym krokiem są wyżej wymienione ogłoszenia. Zawiadomienie o zaginięciu psa lub kota powinno być krótkie, acz treściwe. Zdjęcie czworonoga: najlepiej przedstawiające go w całości, z wyraźnie widocznymi cechami charakterystycznymi wyglądu. Informacje tekstowe powinny zawierać: imię, płeć, rasę, wiek, wielkość, umaszczenie, elementy ułatwiające jego rozpoznanie, a co najważniejsze – dane kontaktowe; adres e-mail, czy telefon. Tego typu ogłoszenia warto rozwiesić w najbliższej okolicy, a także w obrębie miejsca, gdzie ostatnio właściciel widział swojego czworonoga. Szczególnie ważne są miejsca bardziej publiczne jak pobliże kościołów, popularnych splotów komunikacyjnych, przystanków autobusowych, tramwajowych (należy to jednak robić zgodnie z prawem). Warto podkreślić, że tego typu ogłoszenia nie muszą istnieć tylko w wersji papierowej. Skorzystaj z siły mediów społecznościowych i rozpowszechnij swoje ogłoszenie dalej. Poza udostępnianiem go na własnym profilu, czy poprzez znajomych, na portalach istnieje wiele grup z danego regionu, pomagających sobie w takich sytuacjach, co rozszerza zasięg przekazu. Podobnie na stronach z darmowymi ogłoszeniami lokalnymi warto je umieścić, gdyż często mogą trafić one do osób, do których nie trafiłyby z żadnego innego źródła.

Same poszukiwania najlepiej przeprowadzać za dnia lub wieczorem, mając grzechoczącą puszkę suchej karmy, którą twój pupil lubi. Za dnia i wieczorem właściciel będzie miał lepszą widoczność, a dźwięk jaki wydaje z siebie puszka może wyciągnąć zwierzę z kryjówki, którą obrało.

Najważniejsze jest jednak to, by się nie poddawać. Najbardziej intensywne poszukiwania należy przeprowadzać przez pierwszy tydzień, gdyż w tym okresie szanse na znalezienie psa lub kota w tym samym rejonie, w którym zaginął oraz w dobrym zdrowiu, są największe. Są jednak potwierdzone przypadki szczęśliwego odnalezienia pupila po kilku miesiącach – nie można zatem zbyt szybko tracić nadziei.

przez Agnieszka Prusik

Drożdże paszowe Yarrowia lipolytica - co musisz o nich wiedzieć?

Drożdże paszowe Yarrowia lipolytica, powstałe na bazie tłuszczy, są doskonałym źródłem białka o unikalnym składzie aminokwasowym. Zawartość białka ogólnego osiąga poziom 50% czyli jest on średnio o 10% wyższy niż w przypadku drożdży Saccharomyces cerevisiae. Białko drożdży Yarrowia lipolytica odznacza się wysoką wartością biologiczną wynoszącą 80%. Bezpośredni  wpływ ma na to specyficzny skład aminokwasowy, a szczególnie wysoki poziom aminokwasów egzogennych, które należy dostarczyć do organizmu zwierząt wraz z paszą. Profil aminokwasowy drożdży Yarrowia lipolytica charakteryzuje się wysoką zawartość lizyny, jednego z podstawowych aminokwasów bilansowanych w dawkach dla zwierząt. Wzajemny stosunek zawartości wybranych aminokwasów egzogennych w drożdżach Yarrowia lipolytica jest bardzo zbliżony do zaleceń żywieniowych prosiąt. Ponadto na uwagę zasługuje również wysoka zawartość waliny, tryptofanu i izoleucyny posiadających liczne funkcje biologiczne. Drożdże Yarrowia lipolytica odznaczają się także wysoką zawartością aminokwasów endogennych m. in. alaniny i tyrozyny odpowiedzialnej za powstawanie hormonów.

Drugim podstawowym składnikiem pokarmowym zawartym w drożdżach Yarrowia lipolytica jest tłuszcz surowy. W porównaniu do drożdży Saccharomyces cerevisiae poziom tego składnika jest blisko 20-krotnie wyższy i kształtuje się pomiędzy 8-10%. W profilu lipidowym drożdży Yarrowia lipolytica warto zwrócić uwagę na obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych, których znaczna ilość (57%) to jednonienasycone kwasy tłuszczowe, a blisko 40% to wielonienasycone kwasy tłuszczowe. W porównaniu z profilem kwasów tłuszczowych drożdży Saccharomyces cerevisiae poziom nienasyconych i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych jest o 20% wyższy. Tłuszcz drożdży Yarrowia lipolytica zawiera około 28% kwasu linolowego, 51% kwasu oleinowego, a zawartość kwasu α-linolenowego z grupy omega–3 w tych drożdżach kształtuje się na poziomie około 10% ogólnej ilości kwasów tłuszczowych. W porównaniu do drożdży Saccharomyces cerevisiae poziom tych kwasów tłuszczowych w drożdżach Yarrowia lipolytica jest odpowiednio o 19, 23 i 9% wyższy. Nienasycone kwasy tłuszczowe charakteryzują licznymi właściwościami prozdrowotnymi. Przyczyniają się do lepszego funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego. Wpływają na zmniejszenie ilości „złego” cholesterolu we krwi. Wspierają funkcjonowanie wątroby oraz przyczyniają się do ograniczenia powstawania chorób nowotworowych, odznaczają się także lepszą strawnością niż nasycone formy kwasów tłuszczowych.

Drożdże Yarrowia lipolytica mogą być również dobrym źródłem substancji mineralnych, których ogólny poziom wynosi ponad 10% i jest o 2% wyższy w porównaniu do drożdży  Saccharomyces cerevisiae. Uwagę należy zwrócić na poziom żelaza, cynku i manganu. Pierwiastki te niezbędne są do prawidłowego funkcjonowania układu krwionośnego, biorą czynny udział w tworzeniu tkanki łącznej, enzymów oraz przyczyniają się do ogólnego wzmocnienia organizmu. Drożdże Yarrowia lipolytica mogą zatem być doskonałym uzupełnieniem organicznych, wysoko przyswajalnych form składników mineralnych dla zwierząt o wysokiej produkcji, reproduktorów oraz osobników o obniżonej odporności. Drożdże Yarrowia lipolytica są bardzo zasobne witaminy. Posiadają zwiększoną zawartość witamin z grupy B, a szczególnie B1, B2, biotyny, kwasu foliowego, kwasu nikotynowego, choliny, niacyny. Są one niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania młodego organizmu. Charakteryzują się również wysokim poziomem witaminy D odpowiedzialnej za prawidłową gospodarkę mineralną. Ponadto drożdże Yarrowia lipolytica zawierają cenną witaminę C będącą pierwszym wsparciem przy infekcjach oraz głównym antyoksydantem wspierającym walkę z wolnymi rodnikami. Dodatek drożdży paszowych Yarrowia lipolytica pozwala obniżyć koszty dodatku syntetycznych witamin do paszy, dodatkowo gwarantuje wysoką dostępność i przyswajalność przez organizm zwierzęcia. Drożdże te spełniają również rolę doskonałego prebiotyku, ze względu na wysoką zawartość glukanów i mannanów w ścianie komórkowej. Dzięki zawartości około 35% tych substancji drożdże Yarrowia lipolytica mogą również stymulować system immunologiczny organizmu. Związki te stymulują odpowiedź układu siateczkowo-śródbłonkowego, a beta-glukan drożdżowy jest modulatorem immunologicznej odpowiedzi komórkowej i humoralnej organizmu. Ponadto drożdże Yarrowia lipolytica odznaczają się zawartością innych substancji bioaktywnych. Z połączenie cytruliny będącej organicznym związkiem chemicznym z grupy alfa-aminokwasów i kwasu jabłkowego w jedną molekułę powstaje jabłczan cytruliny, którego ilość wynosi 25g/ kg.  Charakteryzujące się on dobrą rozpuszczalnością w płynach i wysoką stabilnością chemiczną. Główny efekt jabłczanu cytruliny to stymulowanie syntezy tlenku azotu, poprzez zwiększenie koncentracji argininy w organizmie. Dodatkowo bierze też udział w przemianach energetycznych organizmu. Działa rozszerzająco na naczynia krwionośne poprawiając ukrwienie mięśni po intensywnym wysiłku fizycznym. Alfaketoglutaran w ilości 21g/kg drożdży Yarrowia lipolytica to pochodna kwasu glutarowego oraz pośredni produkt cyklu Krebsa. Substancja ta bierze udział licznych procesach w organizmie zwierząt. Najważniejszymi funkcjami są udział w produkcji energii i metabolizmie aminokwasów.

Dodatkowo odgrywa znaczącą rolę w procesach utleniania i transporcie azotu w organizmie. Wykazuje działanie antykataboliczne. W medycynie stosowany w chorobach nerek, jelit, żołądka i dysfunkcjach wątroby. Kwas kynureninowy (KYNA) w ilości 3,35µg/g. Substancja ta ma wpływ na immunologię przewodu pokarmowego i procesy regeneracyjne nabłonka jelitowego. Dodatkowo odgrywa rolę jako środek protekcyjny w niektórych chorobach tła neurologicznego oraz w schorzeniach układu sercowo-naczyniowego (między innymi wspomaga angiogenezę i zapobiega powstawaniu płytek miażdżycowych).   Następną bioaktywną substancją zawartą w drożdżach Yarrowia lipolytica w ilości 124mg/kg jest koenzym Q10 (ubichinon). Substancja ta jest niezbędna do  prawidłowego funkcjonowania każdej komórki zwierzęcej. Koenzym Q10 bierze udział w procesie wytwarzania energii oraz poprawia dotlenienie komórek. Jako silny antyoksydant koenzym Q10 ma właściwości ochronne przed niszczącym wpływem wolnych rodników oraz działa antynowotworowo. Przeciwdziała powstawaniu złogów cholesterolowych w tętnicach, wspomaga leczenie wielu chorób układu krążeniowego, cukrzycy typu II, czy też chorób ze strony układu nerwowego.

DLACZEGO YARROWIA LIPOLYTICA?

ß To doskonałe źródło bezglutenowego białka o unikalnym składzie aminokwasowym  ß To wysoka zawartość lizyny a także obecność wszystkich 9 aminokwasów egzogennych   ß To naturalna skarbnica aktywnego kompleksu witamin z grupy B oraz witamin: E, C i D ß To organiczne formy minerałów występujące w postaci cennych biokompleksów ß To źródło nienasyconych kwasów tłuszczowych ß To cenne metabolity drożdżowe   ß To unikalne substancje czynne takie jak: kwas kynureninowy, alfaketoglutaran czy   jabłczan cytruliny ß To obecność betaglukanów i mannanów drożdżowych, związków silnie stymulujących   układ immunologiczny ß To w pełni naturalna, kompletna skarbnica składników odżywczych bez genetycznych   modyfikacji

WPŁYW YARROWIA LIPOLYTICA NA ORGANIZM ZWIERZĄT

(potwierdzony licznymi badaniami żywieniowymi na różnych gatunkach zwierząt)

ß Pozytywny wpływ na florę przewodu pokarmowego ß Stymulacja układu odpornościowego ß Wybitne oddziaływanie na czynności skóry, włosów, futra i kopyt ß Zdrowy wzrost i rozwój zwierząt ß Wyższa strawność składników pokarmowych ß Kojący wpływ na układ nerwowy ß Właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne ß Utrzymanie prawidłowej równowagi kwasowo-zasadowej ß Pozytywny wpływ na układ kostny ß Wspomaganie procesów regeneracyjnych

przez Agnieszka Prusik

Linienie - jak sobie poradzić?

Decydując się na rasę okrytą sierścią, często zdajemy się być skazani na okryte grubym futrem meble, ubrania oraz dywany. Choć pielęgnacja psów takich jak husky, malamut lub samojed, a także persów i maincoonów jest czasochłonna i wymaga sumienności, wypadającą sierść możemy ograniczać.

Linienie to naturalny proces, który pozwala zwierzakowi na regulację temperatury względem pór roku i zrzucenie sierści, która obumarła. Zarówno u kotów, jak i psów linienie występuje przez cały rok, jednak możemy wyróżnić dwa momenty w roku, kiedy nadmiar sierści w powietrzu może stać się uciążliwy – wiosną oraz jesienią.

Nadmierne dogrzewanie mieszkania to pierwsza przyczyna wzmożonego linienia. Organizm pupila wyczuwając w kościach zmieniającą się porę roku doprowadza do wymiany okrywy włosowej, a następnie znowu musi ją zrzucać, z powodu zbyt wysokiej temperatury panującej w naszych domach. Lekkie przykręcenie kaloryferów w kolejnym okresie grzewczym może więc przynieść nam nie tylko oszczędności, lecz również oszczędzić nam codziennego sprzątania sierści czworonoga. Jeżeli posiadamy termometr i/lub termostat, starajmy się pilnować temperatury nie przekraczającej 18-21 stopni.

Kąpiel pomoże nam skrócić proces linienia i poprawić kondycję włosa naszego zwierzaka. Ten rodzaj pielęgnacji pozwala nam ograniczyć problem wielofazowo. Po pierwsze myjąc pupila zapewniamy jego skórze masaż, który doskonale pobudza krążenie naczyń włosowatych, a lepsze ukrwienie oznacza więcej składników odżywczych docierających do cebulek włosowych. Drugim plusem jest usunięcie martwego naskórka, który gromadzi się pomiędzy sierścią, a wraz ze starymi tkankami i łojem pojawiają się tam bakterie nie wpływające korzystnie dla skóry. Ostatnim, jednak nie najmniej ważnym argumentem jest lepsze dotlenienie skóry w związku z usunięciem zalegających na niej wydzielin i komórek, a to oznacza mocniejszą i silniejszą sierść.

Dieta to niezwykle ważny element życia czworonoga, także dla jego okrywy włosowej. Zły pokarm potrafi osłabić mieszki włosowe, a nawet wywołać reakcje alergiczne, skutkujące wydrapywaniem i wypadaniem sierści. Na szczęście w prosty sposób możemy wzmocnić okrywę włosową pupila a pośrednictwem jego miski. Dbając o pokarmy bogate w wartościowe białko, a także tłuszcze bogate w kwasy omega sprawią, że futro bardzo szybko wróci do zdrowej kondycji.

Dbając o dietę naszego pupila, który zmaga się z nadmiernym łysieniem, dobrym krokiem jest skorzystanie z pomocy naturalnych suplementów diety. Skin&coat cat oraz Skin&coat dog to bogate w kwasy omega oraz moc witamin preparaty, stworzone z myślą o silnym, zdrowym futrze i jego pięknym wyglądzie. Futerko pupila szybko odwdzięczy się za właściwą pielęgnacje aksamitną i błyszczącą sierścią oraz łatwiejszym rozczesywaniem.

Wyczesywanie to najbardziej czasochłonny element codziennego dbania o szatę czworonoga. U bardziej puchatych zwierzaków wskazane jest, aby powtarzać tą czynność zarówno rano, jak i wieczorem. Niestety zwierzaki nie przyzwyczajone do szczotki w pierwszych miesiącach swojego życia mogą być niechętne do tego rodzaju pieszczot, a koty szczególną niechęcią obdarzają czesanie łapek i brzuszka. Sceptyczne podejście pupila możemy przełamać cierpliwością, krótkim czasem pielęgnacji oraz nagradzaniem za pożądane zachowanie. Szukając sposobu na niechętne do szczotki ogonki postawmy na element zaskoczenia, kiedy stan relaksu podczas pieszczot pozwoli nam niepostrzeżenie wkroczyć do akcji z grzebieniem.

Wybierając właściwe narzędzie do pielęgnacji zwróćmy uwagę na materiał, z jakiego został wykonany grzebień lub szczotka, a także rodzaj posiadanej przez zwierzaka sierści. Unikajmy plastiku, który sprzyja elektryzowaniu się sierści, a także zadbajmy o to, aby zapewnić czworonogowi delikatny masaż skóry.

przez Agnieszka Prusik

Skutki niewłaściwego żywienia psów i kotów

Stojąc przed wyborem karmy dla naszego pupila czasami trudno połapać się w tym, co powinniśmy zapakować do swojego koszyka. Producenci walczą między sobą przy pomocy haseł, od których może zakręcić się w głowie i cen, w których możemy szukać sposobu na oszczędność. Jednak czy warto oszczędzać na zdrowiu naszego czworonoga?

Niezależnie od marki i hasła nie każda karma została stworzona z myślą o poprawie jakości życia zwierząt domowych. Producenci szukają oszczędności na wszystkim, jednak rzadko na reklamie. W ten sposób może okazać się, że w misce zwierzaka znajduje głównie zboże, soja i inne zapychacze, które nie mają nic wspólnego ze zbilansowaną dietą. Wybierając karmę poświęćmy więc czas na to, aby dokładnie przeanalizować jej skład, tym bardziej że zmiana pokarmu powinna następować stopniowo przez cotygodniowe zwiększanie jej zawartości w dotychczasowym pokarmie, aż do momentu całkowitej zmiany.

Problemy trawienne

Gazy, nieprawidłowa konsystencja stolca, a także bóle brzucha – objawy, które z początku mogą świadczyć o grypie, lub zatruciu pokarmowym, trwające dłużej niż trzy dni są jasnym sygnałem, że z karmą jest coś nie tak. Nawet przez lata kupowany produkt mógł zmienić skład, a wraz z tym stał się niestrawny dla Twojego zwierzaka. Właściciele uskarżający się na częste poprukiwanie nawet po zmianie karmy przyczyn mogą dopatrywać się w roślinach strączkowych, które stanowią dodatek do wielu karm.

Koty wraz ze swoim wrażliwym żołądkiem nie kryją, kiedy coś nie trafia do ich podniebienia. Wymioty pupila mogą wskazywać na duże ilości futra, które przypadkowo zjada w trakcie codziennej pielęgnacji, a także na karmę, która drażni jego brzuszek. Początkowo możemy tych objawów nie zauważyć, ponieważ część zwierząt kryje się ze swoją niestrawnością poza ludzkim wzrokiem, warto więc obserwować zachowanie kota do trzech godzin po posiłku.

Stosując karmy specjalistyczne, lub posiadając zwierzak o wyjątkowo wrażliwym układzie pokarmowym, czasami nie mamy dużego wyboru. Pupile, u których obserwujemy brak odporności pomimo dobrego żywienia również mogą cierpieć na niedogodności trawienne oraz niewłaściwe wchłanianie się składników odżywczych. Z myślą o nich powstał preparat diety Gastro Cat i Gastro Dog, wspomagające procesy oczyszczania się organizmu, a także ułatwiające czerpanie z karmy tego, co najlepsze. Gastro pomaga budować odporność każdego dnia, łagodząc dolegliwości wrażliwego żołądka i wątroby.

Alergie pokarmowe

Najczęściej zauważamy je z powodu występującego u pupila świądu. Wysypka, lub zaczerwienienie pojawia się zwykle w okolicach głowy, łap, pachwin, pach i szyi zwierzaka, a ten nie może oderwać się od drapania. Alergii pokarmowej często towarzyszą nawracające stany zapalne kanałów słuchowych, objawiające się liszajami, przerzedzeniem a nawet wyłysieniem wnętrza ucha oraz licznymi, drobnymi strupkami. Obiektem uczulenia zwykle okazuje się być mięso oraz nabiał, a w przypadków psów także zboża i kukurydza.

Agresja, a może depresja?

Zmiana zachowania na takie, które utrudnia wspólnie obcowanie ze zwierzakiem to kolejny objaw, że w misce może dziać się źle. Niespotykana wcześniej agresja, silne osowienie zwierzaka, zaburzenia snu, a nawet gryzienie oraz drapanie mogą być spowodowane niewłaściwą pracą jelit. Udowodniono, że bakterie jelitowe mają duże znaczenie dla pracy mózgu, a utrudnione procesy metabolizowania składników takich jak serotonina czy dopamina. Uważa się, że kukurydza ze względu na zawarte w niej niewielkie ilości tryptofanu może powodować zmianę zachowania naszego psiaka, dlatego behawioryści zalecają całkowite jej odstawienie z diety.

Podejrzewając, że karma którą podajemy czworonogowi nie jest dla niego dobra, warto skonsultować swoje przemyślenia poparte obserwacjami zwierzaka z weterynarzem. Otrzymując propozycję karmy od lekarz starajmy nie kupować jej „na ślepo”, przed zakupem warto zwrócić uwagę na skład, ponieważ gabinety często są sponsorowane przez wiodących producentów, co sprawia że rekomendacja nie zawsze płynie z serca weterynarza.

przez Agnieszka Prusik

Jak bronić psa i kota przed kleszczami?

Często słyszy się o zagrożeniach płynących z ukąszenia przez kleszcze. Nic w tym dziwnego, w końcu te owady są nosicielami wielu groźnych chorób. Bolerioza i babeszjoza to poważne zagrożenie nie tylko dla człowieka, lecz również dla czworonożnych przyjaciół. Leczenie potrafi być długie, kosztowne i niestety nieskuteczne, dlatego warto skupić się na tym, aby zapobiegać, niż leczyć.

Na rynku spotkamy się z wieloma produktami, mającymi trzymać kleszcze na odległość od naszego zwierzaka. Mówiąc krótko – mamy w czym wybierać. Jednak czym powinniśmy kierować się przy zakupie konkretnego preparatu, jakie są ich plusy i minusy?

Spraye antykleszczowe

Ten sposób walki z niebezpiecznymi owadami jest już powszechnie znany. Podobne preparaty ochraniają przecież nie tylko nas, lecz i nasze dzieci. Zwolennicy zachwalają spraye z powodu ich łatwej aplikacji, dostępności oraz stosunkowo niedużej ceny. Niestety nie zapewniają one skutecznej ochrony. Nawet do 60% aplikowanego płynu unosi się wraz z powietrzem, pozostawiając na skórze jego niewielką ilość. Oznacza to, że ponad połowa preparatu nie zostanie przez nas wykorzystana, ponieważ nie zdoła utrzymać się na skórze i sierści. Kolejny problem stanowi wylizywanie tej substancji przez psa, i choć zazwyczaj określana jest jako nieszkodliwa, nie jest wskazane aby znajdowała się ona w żołądku naszego pupila.

Preparaty spot-on

To nic innego, jak wygodne w aplikacji krople, o których nie musimy pamiętać przed każdym spacerem, wystarczy bowiem że wskazaną dawkę nałożymy w okolicach karku raz w miesiącu. Zapewniają one skuteczną ochronę przez cały okres trwania na skórze, jednak u niektórych czworonogów wrażliwych na zawarte w kroplach substancje mogą wywołać reakcję alergiczną. Wskazana jest uważna obserwacja zakropionego miejsca, a mnogość tych preparatów na rynku pozwoli nam na dobranie tego, który nie zawiera drażniącej skórę substancji.

Obroże kleszczobójcze

Dla właścicieli, którym zdarza się zapomnieć o aplikacji środka przeciw kleszczom, stworzono obroże, a okres ochrony wynosi od pół roku do ośmiu miesięcy. Problem stanowić może cena oraz odpowiednie dobranie produktu. Koszt obroży waha się pomiędzy 60 a 100 złotych i pomimo kwoty na metce nie każdy produkt odstraszy kleszcze od naszego czworonoga. U zwierząt nieco pulchniejszych oraz o grubej sierści niektóre obroże mogą zwyczajnie nie zadziałać. Jest to równie rozwiązanie wyłącznie do domów bez dzieci, gdyż substancje zawarte w obrożach po kontakcie z okiem lub pokładem pokarmowym mogą być niebezpieczne, a niestety nie zawsze możemy zapanować nad tym, aby najmłodsi starannie umyli ręce po zabawie ze zwierzakiem. Ogromnym plusem tego rozwiązania jest to, że dobra obroża potrafi nie tylko uchronić pupila przed kleszczami, roztoczami, wszami i innymi nieprzyjemnymi żyjątkami, lecz również oczyścić jego skórę z już żerujących na niej robaczków.

Tabletki

Dostępne bez recepty leki chroniące milusińskich przed kleszczami to skuteczne i bezpieczne dla domowników rozwiązanie. Już po upływie 12 godzin od pierwszej aplikacji nasz zwierzak może czuć się bezpiecznie, a zawarta w tabletce substancja utrzyma się w jego organizmie od jednego do nawet trzech miesięcy. Ten sposób nie wymaga ochrony czworonoga przed zmoczeniem np. w trakcie deszczu, podczas kąpieli czy zabaw w wodzie oraz nie pozostawia szkodliwych związków na jego sierści. Tabletki możemy podawać psu, który ukończył 2 miesiące życia i osiągnął masę ciała większą niż 2 kilogramy.

Właściciele wymieniają się metodami na domowe sposoby walki z kleszczami i oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby samemu przekonać się o ich skuteczności, pamiętajmy jednak, że bezpieczeństwo naszego psa i kota jest zawsze priorytetem. Spotkać możemy się z rozbieżnymi informacjami dotyczącymi stosowania takich metod, jak nawet to czy powinny być one aplikowane na skórę, czy podawane w pokarmie. Nawet regularne podawanie ziół w pokarmie nie gwarantuje skuteczności, a okres stosowania takiej terapii musiałby wynosić co najmniej 10 tygodni zanim zapach wytwarzany przez organizm stanie się dla kleszczy nieapetyczny.

przez Agnieszka Prusik