Kotka w ciąży.

Ciąża to szczególny okres, podczas którego dochodzi do wielu procesów, zwierzę ma zwiększone zapotrzebowanie na składniki odżywcze, a udane poczęcie powinno być zakończone odpowiednią laktacją. Odżywianie dla kotów w ciąży jest ważne na wszystkich etapach ciąży. 

Ciąża u kotek trwa około 63-65 dni. Jest podzielona na trymestry. Pierwsze symptomy ciąży można zaobserwować już po 21 dniach od momentu zapłodnienia. Wówczas sutki kotki zaczynają się robić większe, bardziej różowe. Zwierzę łagodnieje, wykazuje chęci do przytulania, głaskania. Mogą wystąpić ranne mdłości. Potwierdzenie ciąży można uzyskać wykonując USG. Zrobione w odpowiednim momencie pozwoli nam zobaczyć ilu kociąt powinniśmy się spodziewać. W 50 dniu ciąży wyczuwalne są ruchy maluchów. Dlatego na tym etapie należy poznać specyfikę żywienia kociąt. Wraz ze wzrostem kociąt, zmniejsza się objętość żołądka. Z tego względu należy podawać częściej posiłki, ale w mniejszych porcjach. Kotka w trakcie ciąży powinna dostawać karmę wysokiej jakości, w pełni wartościową, zbilansowaną względem wzrostu oraz stadium ciąży. Aby zapobiec zmienianiu karmy w okresie reprodukcyjnym, producenci oferują jedną karmę dla kotek ciężarnych, karmiących oraz kociąt. Jest ona bogata w białko. Również zapobiega niedoborom tauryny, która odpowiada za właściwy rozwój i wzrost kociąt. Istotne jest odpowiednie dawkowanie karmy, aby uniknąć nadwagi, która byłaby niekorzystna dla kociąt oraz na poród. Może powodować zmniejszenie produkcji mleka w trakcie laktacji, wpływać na zdrowie oraz wzrost potomstwa.

W przypadku niedoborów żywieniowych może dojść do nieprawidłowego rozwoju ciąży, urodzenia martwego płody, spontanicznej aborcji lub gorszej kondycji kociąt. Kotka w trakcie ciąży nie może schudnąć, ważne jest monitorowanie jej kondycji. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze stopniowo wzrasta do momentu końca ciąży. Pod koniec ciąży kotki nieco tracą apetyt, jest to również znak, że zbliża się poród. W okresie przed porodem kotka może zachowywać się nieco inaczej. Poszukuje ustronnego, spokojnego miejsca, gdzie mogłaby spędzić z kociętami pierwsze dni. W celu zapewnienia jej komfortu w domu należy przygotować takie miejsce i wyścielić je podkładami higienicznymi dla zwierząt. Przed porodem kotka może odmówić jedzenia, kręcić się, często zmieniać pozycje. Z reguły koty nie potrzebują pomocy przy porodzie. W przypadku większej ilości młodych musimy być w gotowości do pomocy. Kotka musi dostarczyć koniecznych składników odżywczych swoim kociętom, do momentu przestawienia ich na karmę pełnowartościową. Będzie je żywić mlekiem przez 6-8 tygodni , dodatkowo musi utrzymać swoją poprawną wagę. Po upływie około 8 tygodni od porodu można zacząć przestawiać ją na porcje sprzed ciąży oraz powoli zacząć jej podawać karmę dla kotów dorosłych. 

W trakcie ciąży i po należy regularnie kontrolować kondycję kotki oraz kociąt. Spadki masy ciała lub znaczy wzrost mogą posłużyć jako wczesne wychwycenie nieprawidłowości oraz rozpocząć diagnostykę. Na etapie odchowu kociąt staraj się regularnie uczęszczać na badania okresowe, monitorujące stan zdrowia zwierząt. 


Sezon na kleszcze.

Kleszcze należą do pajęczaków, charakteryzują się ośmioma parami odnóży, co sprawia, że są wyspecjalizowanymi zwierzętami. Są małe, ich długość to zaledwie kilka-kilkanaście milimetrów. Znakomicie adaptują się do otoczenia, są odporne na temperaturę. Żywią się krwią żywiciela. Jeśli nie są najedzone to ich ciało jest płaskie, natomiast jeżeli są napite to może rosnąć nawet 120-krotnie. Do chorób odkleszczowych należą m.in. borelioza, erlichioza, anaplazmoza i babeszjoza.

Babeszjoza stanowi zagrożenie dla psów na całym Świecie. Jest znana również jako choroba odkleszczowa lub zakażenie kleszczowe. Jest spowodowana przez pasożyta pierwotniakowego. Nie każdy kleszcz jest nosicielem choroby. Jednak jeżeli jest to z czasem rośnie skala zakażenia. Dlatego ważne jest, aby jak najszybciej go odpowiednio wyjąć.  Babesia atakuje czerwone krwinki ssaków, powodując niedokrwistość, małopłytkowości oraz na skutek wyniszczenia i obciążenia organizmu może prowadzić nawet do śmierci. 

Mimo zabezpieczenia psa preparatami odstraszającymi lub zabijającymi kleszcze, zdarza się, że zwierzę zapada na chorobę. Kiedy pupil jest osowiały, brak mu chęci do zabaw, ma gorączkę, jest senny, wymiotuje należy jak najszybciej zabrać go do lecznicy weterynaryjnej. Lekarze weterynarii wykonają testy i podejmą odpowiednie leczenie. Czasami objawy babeszjozy nie są tak typowe, wówczas pies może wykazywać zaburzenia neurologiczne, mogą występować krwotoki. Okres inkubacji wynosi od 1 do 3 tygodni od ugryzienia, w takim czasie zazwyczaj występują pierwsze objawy. 

Natomiast borelioza atakuje stawy, skórę, układ nerwowy oraz serce. Objawy boreliozy są różne u psów, nie da się opisać typowych objawów, które mogłyby wystąpić u każdego zwierzęcia. W zależności od charakteru boreliozę można podzielić na tą przewlekłą lub ostrą. Ogólnie można zaobserwować zmiany skórne, zapalenie nerek, zapalenie stawów, problemy z poruszaniem się, apatię, brak apetytu. Borelioza wywołana jest rodzajem krętka, którego nosicielem był kleszcz. Objawy mogą się pojawiać nawet po 2-6 miesiącach od momentu kontaktu z pasożytem.

W ostatnich latach „sezon na kleszcze” trwa niemal przez cały rok. W Polsce pojawiają się tuż po stopnieniu śniegu, kiedy jest troszkę cieplej a znikają zimą wraz z pojawieniem się mrozów. Najwięcej kleszczy obserwuje się w okresach maj-czerwiec oraz wrzesień-październik. Kleszcze polują na żywiciela, kiedy temperatura powietrza jest powyżej 7°C. Brak mroźnych zim oraz niskich temperatur utrzymujących się przez dłuższy czas, sprzyjają ich rozmnażaniu oraz niskiej śmiertelności. Preferują bytowanie w cieniu lub półcieniu, ponieważ pełne słońce oraz wysokie temperatury osłabiają ich aktywność. Dlatego są najbardziej aktywne pomiędzy 8:00-12:00 oraz 16:00-20:00. 

Po każdym spacerze należy przejrzeć psa w poszukiwaniu kleszczy, należy pamiętać, aby nie ominąć okolicy uszu, oczu, krocza, ogona, pachami, łokciami czy pod obrożą czy szelkami. Najczęściej kleszcze atakują cienką, dobrze ukrwioną skórę.  


Probiotyk „promowanie życia”.

Słowo probiotyk w dosłownym tłumaczeniu oznacza „promowanie życia”. Probiotyki to nic innego jak pożyteczne bakterie, które zasiedlają układ pokarmowy oraz dbają o równowagę funkcjonowania organizmu, ponieważ zdrowie zaczyna się od jelit. Są powszechnie dostępne w dodatkach paszowych niczym się nie różnią od tych, które naturalnie zasiedlają przewód pokarmowy zwierząt. Do nich należą: Bifidobacterium animalisBifidobacterium breveBifidobacterium lactisEnterococcus faeciumLactobacillus acidophilusLactobacillus casei. Każdy szczep bakterii ma specyficzne działanie oraz odgrywa określoną rolę. Uznaje się, że są one pomocne w leczeniu oraz zapobieganiu powstawaniu chorób. Przede wszystkim przyczyniają się do utrzymania prawidłowego zdrowia jelit. Redukują dyskomfort przyczyniający się do występowania biegunek, wymiotów, ale również do zmniejszenia apetytu, co w konsekwencji obniża zdolności do obrony przez patogenami ze strony układu odpornościowego. 

Odporność kotów jest ściśle powiązana ze zdrowiem układu pokarmowego. Dlatego w przypadku zapalenia jelit, infekcji, nietolerancji pokarmowych może dochodzić do spadku odporności. Stosowanie probiotyków u kotów z chronicznymi biegunkami może rozwiązać problem pojawiania się ich. Uzyskanie prawidłowego mikrobiomu stworzonego z pożytecznych bakterii, spowoduje, że zasiedlenie się patogenów będzie utrudnione. 

Czy rodzaj probiotyku i ilość jednostek tworzących kolonie są ważne?

Najlepszymi probiotykami dla kotów są te złożone z Bifidobacterium i Enterococcus z rodzin. Bifidobacterium ma tendencję do zasiedlania się w jelita grubego, natomiast Enterococcus cienkiego, Dlatego ich połączenie daje możliwość działania złożonego. Najlepsze są takie preparaty, które posiadają 5 albo więcej szczepów. Zaleca się stosowanie preparatów o najwyższym CFU (jednostki tworzące kolonie). 

Decyzja właściciela o włączeniu do diety zwierzęcia probiotyku musi się wiązać z występowaniem biegunek, antybiotykoterapii, zmianą diety. Niestety, ale suplementując zwierzę, które nie cierpi na dysbiozę można jemu zaszkodzić. Niemalże obowiązkowe stało się przyjmowanie probiotyków w trakcie antybiotykoterapii. Antybiotyki oprócz niekorzystnych bakterii, likwidują też te pożyteczne. Dlatego, aby uniknąć problemów ze strony układu pokarmowego należy przyjmować je nawet kilka tygodni po zakończeniu terapii, przyczyni się to do szybszego zasiedlenia oraz odbudowy zdrowej mikroflory jelitowej. 

Po zakupie preparaty probiotycznego pamiętaj, aby przechowywać go we właściwy sposób wskazany przez producenta. Zazwyczaj zaleca się, aby probiotyki być przechowywane w chłodnym miejscu, aby bakterie nie obumarły. Lodówka może być najlepszym miejscem do przechowywania suplementów probiotycznych dla Twojego zwierzaka. 

W linia produktów Canifelox znajduje się preparat GASTRO DOG,  jego kompleksowa formuła wspierająca prawidłowe trawienie u psów, zalecana jest dla dorosłych psów z zaburzeniami funkcjonowania przewodu pokarmowego. Karma uzupełniająca dla psów stworzona na bazie unikalnych drożdży Yarrowia lipolytica wzbogacona o bakterie probiotyczne, algi morskie i ostropest plamisty. Drożdże Yarrowia lipolytica w połączniu z 4 szczepami bakterii probiotycznychstanowią doskonały synbiotyk, który sprzyja namnażaniu pożytecznej mikroflory jelitowej. Dzięki temu preparat wpływa na poprawę trawienia i wchłaniania substancji odżywczych, a także zmniejsza ilość biegunek i działa profilaktycznie zapobiegając ich występowaniu.


Czy tłuszcze są zdrowe??

Tłuszcze są niezbędnym elementem zrównoważonej diety dla psów i kotów. Jego funkcją jest  dostarczanie organizmowi energii oraz niezbędnych kwasów tłuszczowych. Dodatkowo są nośnikiem witamin A, D, E, K, zakłada się, że muszą stanowić 1-2% masy pokarmu, aby umożliwić wchłanianie witamin. Tłuszcze są  wysokoenergetyczne, dużo bardziej od białek i węglowodanów. Tłuszcze przez pewien czas były traktowane jako niekorzystne w diecie. Taki tok myślenia jest błędy. Tłuszcz w organizmie pełni wiele dodatkowych funkcji-chroni organy przez uszkodzeniami, stanowi termoizolację. Dodatkowo są niezbędne do prawidłowego rozwoju oraz funkcjonowania układu nerwowego, mięśni i innych komórek. Zmniejszają również stany zapalne.

Tłuszcze składają się z elementów budulcowych zwanych kwasami tłuszczowymi. Obejmują wszystkie lipidy, które występują w tkankach roślin i zwierząt spożywane jako żywność. Stanowi mieszaninę triglicerydów oraz mono- i  digliceroli wolnych kwasów tłuszczowych i innych składników występujących w znacznie mniejszych ilościach. Kwasy tłuszcze ze względu na dzieli się według zależności od:

  • liczby atomów węgla (krótkołańcuchowe, średniołańcuchowe, długołańcuchowe) 
  • liczby wiązań podwójnych pomiędzy atomami węgla (nasycone, nienasycone)
  • liczby podwójnych wiązań w łańcuchu węglowym (jednonienasycone, wielonienasycone)

Nieodpowiednia zawartość tłuszczu w diecie psa może skutkować pogorszeniem się kondycji skóry, osłabieniem układu odpornościowego, chorobami serca oraz cukrzycą. Tłuszcze stanowią komponent, który znacznie poprawia smakowitość karmy oraz jej zapach. Dodatkowo nadają odpowiednią strukturę pokarmu. 

Jakie są korzyści z przyjmowania oleju przez zwierzęta?

Tłuszcze i oleje utrzymują sierść psa lśniącą i zdrową, a także są ważne w procesie reprodukcji. Źródło i profil kwasów pełnią odmienne role w organizmie zwierząt. Kwasy omega-3 głównie pochodzą z ryb, oleju lnianego, rzepakowego.  Poprawiają kondycję skóry i sierści, podnoszą odporność, wspierają zrównoważony wzrost, działają przeciwzapalnie, wzmacniają układ krwionośny i chronią układ nerwowy. Źródłem kwasów omega-6 są tłuszcze z kurczaka, oleje słonecznikowe, sojowe, kukurydziane. Wspierają regenerację skóry, uelastyczniają ją, przyspieszają proces gojenia. Niedobór tego kwasu może powodować łuszczenie się naskórka.