Witaminy to związki organiczne, których niewielka ilość w organizmie jest niezbędna do prawidłowego przebiegu procesów metabolicznych.  Są to związki egzogenne, co oznacza, że organizm nie jest w stanie ich wytworzyć samodzielnie i muszą być dostarczane wraz z pożywieniem. Nie pełnią funkcji energetycznych ani odżywczych. Są biokatalizatorami procesów metabolicznych w komórkach. To dzięki nim możliwa jest harmonijna praca organizmu.

Witaminy dzieli się na dwie grupy:

• rozpuszczalne w tłuszczach: A, D, E, K
• rozpuszczalne w wodzie: B1, B2, B3, B5, B6, B7, B8, B11, B12, C

Ta wiedza jest konieczna, aby stworzyć warunki do ich odpowiedniego przyswajania. Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach wchłaniają się w związkach lipidowych. Witaminy te uczestniczą między innymi w regulacji gospodarki wapniowo-fosforanowej, regulacji procesu krzepnięcia krwi, pełnią funkcję antyoksydacyjną, są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania tkanki nabłonkowej i procesu widzenia. Witaminy rozpuszczalne w wodzie nie są magazynowane w organizmie, ich nadmiar wydalany jest z moczem, dlatego istotne jest ich codzienne dostarczanie z pożywieniem.

Obserwacja wpływu produktów spożywczych na organizm sięga Starożytności. Kiedy to w Grecji, Rzymie i Egipcie leczono kurzą ślepotę za pomocą gotowanej lub surowej wątroby.

Przełomu w historii medycyny dokonał Kazimierz Funk, któremu przypisuje się odkrycie witaminy. Wybitny polski naukowiec, wymyślił termin „witamina” i wprowadził go w 1912 roku. Jako pierwszą odkrył witaminę B₁, którą wyizolował z płatków owsianych. Funk zajmował się leczeniem pacjentów chorych na awitaminozę. Jego wieloletnie badania oraz obserwacje uświadomiły mu, że niedobory prowadzą do krzywicy, pelagry, szkorbutu.

Na początku XX wieku, ludzkość szczepiła się na dżumę, cholerę, tężec. Jednak ciągle zmagała się z chorobami jak anemia, beri-beri czy krzywica. Funk był wówczas nadzieją dla ludzi chorych.

W 1947 roku szkot James Lind powiązał, szkorbut z niedoborem witamin C. W XIX zaczęto zapobiegać rozwojowi choroby podając im odpowiednie ilości soku z cytryny.

W 1890 roku lekarz Christiaan Eijkamn zaobserwował wśród skazańców objawy choroby beri-beri i na podstawie doświadczeń odkrył, że można zapobiegać za pomocą nieoczyszczonego, pełnoziarnistego ryżu.

W bilansowaniu diety kotów należy wziąć pod uwagę jego zapotrzebowanie na witaminy i minerały. Są one potrzebne na każdym etapie życia zwierzęcia. Pomagają rozwijać organizm, chronią przed chorobami, umożliwiają poprawne funkcjonowanie organizmu. Niacyna i pirydoksyna są ważniejszymi witaminami w diecie kotów, koty mają na nie zwiększone zapotrzebowanie. Witamina B3 uczestniczy w procesach metabolicznych, jej niedobór w organizmie będzie skutkował spadkiem masy ciała. Witaminy A, D, E i K, wspierają kości, zębów oraz stawy.

Okresowe badania, obserwowanie zwierzęcia oraz podawanie zbilansowanej karmy zwierzętom to podstawa. Jeśli Twój kot spożywa pełnoporcjową, zbilansowaną karmę to nie jest konieczne, aby wspierać go dodatkowo. Podawanie preparatów może być konieczne podczas problemów zdrowotnych lub jeśli weterynarz zaleci suplementacje.