Fobie, przerażenie, przygnębienie, nadmierne pobudzenie-to dziwne zachowania, które mogą być związane ze zdrowiem psa. Czy żywienie ma wpływ na te zachowania, a może to tylko kwestie weterynaryjne? Zatem poznajmy, jakie są podłoża zmiany zachowania pupila związane z niedoczynnością tarczycy.

Dermatozy endokrynogenne są coraz częściej diagnozowanymi schorzeniami u zwierząt towarzyszących, a najczęściej rozpoznawalnymi jest niedoczynność tarczycy. Problem ten dotyczy 0,2-0,8% populacji psów. Do ras posiadających predyspozycje zalicza się labradory, setery irlandzkie, pudle, boksery, jamniki, owczarki niemieckie oraz cocker spaniele. Rasy te mają większe skłonności do alergii i problemów autoimmunologicznych. Niedoczynność tarczycy nie tylko da o sobie znać w aspekcie pogorszenia kondycji skóry, ale również  będzie przyczyną objawów ze strony układu nerwowego.

Stosunkowo subtelne objawy np. wypryski/krostki na skórze, swędzenie, niepokój mogą nieść za sobą wiele problemów, a ich pominięcie może być początkiem agresji behawioralnej, a nawet świadczyć o zaburzeniach niedoczynności tarczycy bez typowych objawów. Choroby tarczycy są częstą przyczyną zmian zachowania oraz funkcjonowania układu nerwowego. Neuropatie są najbardziej spotykanymi objawami niedoczynności tarczycy. Wyróżnia się neuropatię obwodową, porażenie, niedowład, porażenie krtani i inne.

Uogólniona neuropatia obwodowa – najczęściej dotyczy psów starszych ras średnich i dużych. Początkowo można zaobserwować osłabienie, brak chęci do wysiłku, z czasem dochodzi do niedowładu czterokończynowego lub poprzecznego. Po 1-3 miesiącach od pojęcia leczenia hormonami zachodzi poprawa.

Obwodowy zespół przedsionkowy – najczęściej występuje u psów około 8 roku życia, a objawem może być porażenie nerwu twarzowego. Typowymi symptomami jest przechylenie głowy,  oczopląs, ruchy maneżowe.

Porażenie nerwu twarzowego – objawami jest opadnięcie powieki, małżowiny, wargi.

Zaburzenia w centralnym układzie nerwowym – ten typ objawów występuje stosunkowo rzadko i charakteryzuje się oczopląsem pionowy, zezem, porażeniem czterokończynowym lub połowicznym, drgawkami, otępieniem, brakiem świadomości.

Pierwszymi objawami, które powinny nas zaniepokoić, jest przybieranie na wadze, nadwagę, otyłość – mimo zbilansowanej diety  oraz dużej ilości ruchu, zmiana zachowania z psa energicznego na pozbawionego energii, ospałego, niewykazującego chęci do zabawy. Przyjrzyjmy się wówczas jego skórze. Niedoczynność tarczycy często jest rozpoznawalna po objawach dermatologicznych. Łojotok wraz z rogowaceniem naskórka, wyłysienia na końcu ogona oraz na tułowiu, przebarwienia skóry oraz drożdżyca będą wytycznymi potwierdzającymi problem.

Bacznie obserwujmy swojego pupila, w razie zmiany jego zachowania nie tłumaczmy go, wiekiem czy pogodą.