W twoim życiu pojawia się nowy członek rodziny – szczeniak. Być może przygarnąłeś go, bo sam do ciebie przyszedł, być może odnaleźliście siebie nawzajem. Nie możesz nacieszyć się chwilą, gdy pierwszy raz stawia łapki w twoim domu lub kiedy pierwszy raz wsypujesz karmę do jego osobistej miski. Każda wspólna chwila przynosi wam radość i wiele jeszcze takich momentów przed wami. Ten sielankowy obrazek często jednak miewa rysy; szczenię sika na podłogę, gryzie przedmioty, niszczy, co gorsza jego psi nos odnajduje rzeczy szczególnie dla niego niebezpieczne. Szczeniak to tak naprawdę ogromna odpowiedzialność i warto dobrze zaplanować jego wychowanie od samego początku. Zignorowane problemy nie rozwiązują się same, potrzeba waszej współpracy.

Witaj w domu!

Wychowanie psa trwa od pierwszych chwil naszego spotkania. Na początek należałoby wiedzieć, że szczeniak nie powinien być oddawany przed dziesiątym tygodniem życia. Tylko hodowcy zatwierdzeni przez organizacje kynologiczne mogą wydać pieska pomiędzy szóstym a siódmym tygodniem życia, gdyż przeprowadzają oni proces socjalizacyjny. Szczeniak odebrany od matki zbyt wcześnie może wykazywać lęk separacyjny i wykształcić związane z nim nawyki, do których należą m.in. niszczenie sprzętów, przedmiotów znajdujących się w otoczeniu, nadpobudliwość i agresja.

Kiedy szczeniak zostanie już przez nas odebrany, czeka go ogromny stres; podróż samochodem, czy innym środkiem lokomocji, brak znajomych zapachów, a na koniec szereg wyciągniętych dłoni i mnóstwo dziwnych głosów. Warto poprosić schronisko czy hodowcę o znajomy psu przedmiot, jak kocyk, czy zabawka, będzie on podnosił szczeniaka na duchu przez pierwsze dni w nowym miejscu. Podczas pierwszej podróży, można już pieska przyzwyczajać do samochodu, transportera, nowy właściciel powinien mówić do niego ciepłym, spokojnym głosem, a także nagradzać go za dzielne pasażerowanie smakołykami dobranymi do jego rasy, rozmiaru, wieku. Do psa należy mówić jak najwięcej, temat zawsze się znajdzie, można mówić mu o wszystkim – jesteśmy raczej pewni, że nikomu dalej nie przekaże. Spokojny głos łagodzi u psa stres. Pierwszy kontakt powinien być spokojny, miły, przyjacielski, nie nachalny. Dla szczeniaka to zupełnie nowa sytuacja i gwałtowność naszych ruchów, duża liczba witających go w nowym miejscu osób może wywołać przejmujący strach i ostrą reakcję obronną. Szczeniak musi otrzymać od nas odrobinę przestrzeni – on sam powinien sprawdzić teren, obwąchać interesujące go przedmioty, ciekawość sama przyprowadzi go do nas z powrotem. Własne miejsce to absolutna podstawa, właściciel powinien przygotować je zawczasu i pokazać szczeniakowi, że to jego azyl, miejsce bezpieczne. Pierwsza noc bywa szczególnie trudna. Pamiętaj, że absolutnie najgorsze, co możesz zrobić to wstawać kilkanaście razy, by psa uspokajać i głaskać. Spowoduje to, że twój pupil zapamięta, że gdy piszczy i skomle ty zawsze będziesz na jego zawołanie i spełnisz jego zachciankę. Ten nawyk trudno później wykorzenić.

Trochę się zadomowiłem

Okres wychowawczy u psa właściwie trwa całe życie, ale to pierwsze tygodnie i miesiące są najważniejsze w tym procesie. W tym czasie u psa wykształcają się przyzwyczajenia, a doświadczenia z okresu szczenięcego mogą rzutować na psychikę dorosłego osobnika. Rozpoznanie charakteru psa jest jednym z najważniejszych czynników. Niektóre szczeniaki będą prosić o kontakt prawie przez cały czas, inne będą od niego stronić. Niektóre pokochają głaskanie, inne niekoniecznie. Człowiek również musi się przyzwyczaić do swojego pupila i nie zmuszać go do czynności, których ten nie lubi. Nie karcimy psa krzycząc na niego, są inne metody: klikery, parę chwil braku uwagi. Mały pies nie rozumie nagłych wybuchów złości i nie łączy ich ze swoim złym postępowaniem. Właściciel od początku powinien przygotować harmonogram dla siebie i psa i przyzwyczajać go do niego. Godziny posiłków często można ustalić dzięki zaleceniom na karmie dedykowanej. W diecie malucha powinna znaleźć się karma przygotowana specjalnie dla szczeniaków, zależnie od ich rozmiaru, rasy, uwarunkowań. Ważna jest także suplementacja – do tego idealnie nada się produkt Canifelox Puppy – jest to kompleksowa formuła, wspierająca odporność u szczeniaka. Opierając się na drożdżach Yarrowia lipolytica, beta-1,3/1,6-glukanie oraz selenie, a także spirulinie uzupełnia niedobory mineralno-witaminowe. Nadaje się idealnie dla szczeniaka w stresie, w momencie odstawienia od matki, a także przy przejściu na karmę stałą. Właściciel powinien określić także czas na zabawę, momenty załatwiania swoich potrzeb – zaczynając od mat, a potem przechodząc do spacerów. Szczególnie ważny jest także kontakt z weterynarzem. Szczeniak powinien do niego trafić w celu pierwszych badań, odrobaczenia, szczepień. Warto wypracować z nim, by nie bał się doktora już od samego początku. Jeśli wychodzisz do pracy na kilka godzin dziennie, w pierwszych tygodniach należy przyzwyczaić szczeniaka do momentów rozstania. Przywitania i pożegnania nie powinny być traktowane przez psa jako wielkie wydarzenie – może to spowodować lęk, kiedy właściciela nie ma w domu.

Wychowanie szczeniaka to zatem trudne zadanie, ale przy poświęceniu uwagi, i systematycznej pracy właściciela z każdym kolejnym dniem będzie się ono stawało coraz łatwiejsze. Dzięki włożeniu tego nakładu pracy na początku waszej przygody, dorosły pies będzie się prezentował jako dobrze ułożony kompan, który zna swojego pana, czy panią, a oni znają jego. Warto budować relację, która da nam potem piękną przyjaźń.