Parwowiroza to jedna z najgroźniejszych chorób dla psów, przechodzona bardzo ostro, może być nawet śmiertelna. Najbardziej narażone na nią są szczeniaki pomiędzy szóstym tygodniem, a szóstym miesiącem życia. Zazwyczaj niestety bywa bagatelizowana przez nowych właścicieli, ponieważ nie mają oni świadomości jak poważne zagrożenie niesie za sobą ta choroba i jak łatwo mały szczeniak może się nią zarazić.

Czym właściwie jest parwowiroza?

To choroba wirusowa wywołana przez parowirusa psów – canine parvovirus type 2 – CPV-2, CPV-2a, CPV-2b, CPV-2c. Patogen ten jest wyjątkowo odporny na czynniki środowiskowe; dla przykładu w domu, w temperaturze pokojowej może przetrwać do sześciu miesięcy, a środek dezynfekujący musi się znajdować na powierzchni około 30 min, by zabić wirusa. Środowiskiem, w którym się rozwija jest psi kał, w nim mogą znajdować się olbrzymie ilości patogenów. Może być roznoszony także przez ludzi, poprzez śladowe ilości kału na obuwiu. Parwowirus jest niegroźny dla ludzi, atakuje tylko psy i ssaki psowate, mimo to należy pamiętać, że niektóre z powyżej podanych odmian atakują również koty.

Choroba może przyjąć dwie postaci – sercową i jelitową. Odmiana sercowa jest najgroźniejsza, zwykle chorują na nią szczeniaki pomiędzy 14 dniem a 12 tygodniem życia. Jednym z najczęstszych objawów jest utrata apetytu i osłabienie. Powoduje je zapalenie mięśnia sercowego. Postać jelitowa polega na zapaleniu błony śluzowej przewodu pokarmowego.

W którym okresie szczenię powinno być najbardziej chronione?

Jak wspomniano wyżej, wirus najczęściej atakuje szczenięta pomiędzy szóstym tygodniem, a szóstym miesiącem życia. Do najbardziej podatnych na niego ras należą: rottweilery, dobermany, labradory, american staffordshire, a także owczarki niemieckie. Warto jednak wiedzieć, że parwowiroza może zaatakować psy starsze bez względu na ich płeć i rasę, u nich podatność wzrasta w okresach obniżonej odporności organizmu.

Jak rozpoznać objawy?

Jednym z pierwszych objawów u szczenięcia jest obfita biegunka i wymioty. Jako, że problemy trawienne są u szczeniaka dość powszechne, zwłaszcza przy zmianie karmy, nie można od razu zakładać obecności parwowirozy. Mimo to, warto od razu skonsultować to z lekarzem weterynarii. On będzie miał możliwość sprawdzenia obecności wirusa poprzez test paskowy, który trwa zaledwie kilkanaście minut. Gdy stan szczeniaka się pogarsza, w jego kale można zauważyć smużki krwi, a nawet jej ilość jest bardziej widoczna. Choroba postępuje szybko, dlatego szczenię robi się coraz słabsze, senne, niechętne do jedzenia, może wystąpić podwyższona temperatura. Charakterystyczne jest to, że podawanie mu większych ilości wody tylko wzmaga wymioty.

Jak chronić szczeniaka przed parwowirozą?      

Najważniejsza jest profilaktyka i szybkie działanie. W pierwszym wypadku, przede wszystkim, szczeniak powinien przejść obowiązkowe szczepienia w szóstym, dziewiątym i dwunastym tygodniu życia. U niektórych szczeniaków zaleca się czasem dodatkowe szczepienie w piętnastym, czy szesnastym tygodniu życia. Dorosłe psy powinny przyjmować szczepienia na parwowiroza co trzy lata. Terminy szczepień najlepiej uzyskać zaraz po przyprowadzeniu malucha do domu – wybieramy lekarza weterynarii i od razu zapisujemy czworonoga pod jego opiekę. Dzięki temu w nagłym wypadku, będziemy też wiedzieć do kogo się zwrócić. Warto też sprawdzić gdzie znajdują się najbliższe kliniki weterynaryjne, zwłaszcza te otwarte całą dobę. Ponadto trzeba szczególnie uważać na kontakt szczenięcia z zarazkami. Puszczanie go samopas nie jest najlepszym pomysłem, zwłaszcza po deszczu, gdy kał innych zwierząt może pozostawać rozmyty. Samemu także warto patrzeć gdzie stawia się nogi. W przypadku, gdy zauważymy niepokojące, opisane wyżej objawy, należy jak najszybciej przewieźć zwierzę do kliniki weterynaryjnej. W przypadku parwowiroza żadne leczenie domowe nie podziała, a u szczeniąt liczą się godziny przy postępie choroby. Nie ma sensu myśleć, że „przeczekamy noc i zobaczymy”, lepiej działać natychmiastowo, by nie okazało się, że gdy podjęliśmy działania, to zrobiło się już zbyt późno.

Parwowiroza to naprawdę okrutna choroba, zabierająca czasem całe mioty szczeniaków. Profilaktyka przed nią jest szczególnie ważna. Wszyscy wiemy, że dużo lepiej przeciwdziałać samemu zachorowaniu, niż rozchorować się i dopiero rozpoczynać leczenie. Szczenięta potrzebują bardzo dużo naszej uwagi i opieki, zapewnijmy im ją w najlepszej jakości.

Chcąc wesprzeć układ immunologiczny szczenięcia można profilaktycznie stosować produkt Canifelox Puppy. Preparat zalecany jest szczególnie dla szczeniąt o obniżonej odporności, w sytuacjach stresowych, w momencie odstawienia od matki czy przejścia na pokarm stały, w okresie szczepień. Uzupełnia niedobory mineralno-witaminowe. Produkt można również stosować dla suk w ciąży w celu pobudzenia odporności przekazywanej na potomstwo.