Gdy pies łysieje, czemu tak się dzieje i jak mu pomóc?
Każdy marzy o tym, by jego pupil miał piękną, gęstą sierść. Canine alopecia, czyli łysienie psa, to problem bardzo złożony. Przy tej przypadłości już na pierwszy rzut oka widać, że zwierzak wygląda niezdrowo. Może to z powodu wieku, albo niedoboru witamin? Przyczyn wypadania sierści jest bardzo dużo. Przyjrzyjmy się im i sprawdźmy, co zrobić, gdy naszego Azorka dopadnie ten przykry problem.
Stan zapalny
Po urazie mechanicznym zwierzak zwykle chce drapać miejsce, które się goi. W wyniku tego sierść wypada, naskórek zostaje uszkodzony, a bakterie gronkowca mają doskonałą pożywkę do rozwoju. Pojawia się zaczerwienienie, często też obrzęk. Obniża się odporność miejscowa, co sprzyja pojawianiu się grzybicy. Dochodzi wówczas do zapalenia mieszków włosowych – łysiejąca plama powiększa się. Dlatego konieczna jest obserwacja psa – pilnowanie, by się nie drapał. Stan zapalny na szczęście szybko można opanować – leczenie trwa maksymalnie kilka tygodni. Warto obserwować skórę – lepiej udać się do weterynarza z mniejszym problemem i zrobić badania pod kątem rozwijającej się grzybicy, niż czekać, aż zapalenie się rozwinie.
Alergie
Zanieczyszczenia środowiska, czy też niewłaściwa dieta, są wrogami pięknej sierści. O ile w przypadku pierwszym niewiele możemy zrobić, o tyle dbałość o dobre żywienie jest zależna tylko od nas. Witaminy i minerały zawarte warzywach i mięsie są potrzebne zwierzakowi tak samo, jak i nam. Parasolem ochronnym jest także odpowiednia suplementacja. Yarrowia Canifelox Skin Dog to kompozycja kwasów tłuszczowych omega 3-6 i 9, bogata w kwasy tłuszczowe DHA, EPA, ALA, LA i GLA, które są podstawą pięknej sierści – nawilżają i dotleniają wrażliwą skórę, zapewniając jej połysk i gęsty porost.
Zaburzenia hormonalne
Łysienie to często efekt problemów z tarczycą, czy korą nadnerczy lub zaburzeń w układzie rozrodczym. Łysienie hormonalne łatwo poznać po tym, że plamy bez sierści pojawiają się w różnych miejscach, stopniowo i nie towarzyszy im świąd i zaczerwienienie. Regularne badania profilaktyczne i skuteczne leczenie podjęte po rozpoznaniu zaburzenia pozwolą ustrzec się przed tym nieprzyjemnym stanem.