Z problemem podania pupilowi lekarstw spotykamy się wtedy, kiedy jesteśmy już w potrzebie przekonania go do przyjęcia dawki leku. Niestety nie jest to zadanie łatwe i często wymaga nie tylko dużej wiedzy, lecz również ogromnego sprytu. Popularną zmorą każdego właściciela jest nakłonienie pupila do przyjęcia tabletki na odrobaczanie, a ta może być potrzebna nawet kilka razy w roku.

Leki w tabletce/kapsułce

To trudna sztuka przekonać psiaka do spożycia gorzkiej i niesmacznej grudki leku, dlatego najpopularniejszą metodą aplikacji tego typu lekarstwa jest zawinięcie go w szynkę czy zatopienie w paszteciku w celu zmylenia przeciwnika. Najlepiej posiadać co najmniej dwa kawałki takiego pysznego kąska, aby pies bez zastanowienia od razu chciał zjeść również ten drugi kawałek smakołyka. Musimy jednak uważać ponieważ psy są bardzo szczwane i mimo usilnych starań mogą wypluć tabletkę.

Innym sposobem jest rozkruszenie tabletki i dodanie jej do pokarmu. Niestety nie każdą tabletkę można w ten sposób potraktować np. z uwagi na jej nieprzyjemny smak lub zamkniętą w kapsułce dawkę leku. Przed wdrożeniem takiego działania niezbędna jest również porada weterynarza, albowiem działanie niektórych leków może zostać w ten sposób zakłócone.

W przypadku wyjątkowo sceptycznych milusińskich naszym największym wrogiem jest własna niecierpliwość. Rozwiązania siłowe i wyjątkowo nachalne wpychanie leku do pyszczka może przestraszyć czworonoga, który w takiej sytuacji całkowicie odmówi współpracy.

Leki do oczu

Aplikacja tego rodzaju medykamentów nie jest łatwa i wymaga dużej precyzji. Weterynarz może przepisać je w postaci kropli, maści lub żelu. Niezależnie od konsystencji lekarstwa zawsze należy zachować wszelkie zasady sterylności, bowiem najdrobniejsze zanieczyszczenie aplikatora może wywołać infekcję. Aplikatorem nie należy również dotykać powiek zwierzaka, ponieważ nawet na nich znajdują się drobne brudki. W trakcie aplikacji należy zachować całkowity spokój, przemawiać do zwierzaka w sposób łagodny i nagrodzić go po zakończeniu, tak aby czynność ta kojarzyła mu się w sposób mniej przykry. Z uwagi na możliwość uszkodzenia gałki ocznej w trakcie dawkowania leku, najważniejsze jest aby mieć kontrolę nad ruchami głowy pupila, przytrzymując ją jedną ręką w sposób pewny, z kolei dłoń dawkującą oprzeć pewnie na jego pyszczku, dzięki czemu zminimalizujemy ryzyko niepożądanego ruchu ręki. Po zakończeniu aplikacji przytrzymajmy powiekę zwierzaka przy zamkniętym oku, tak aby lek miał szansę wchłonąć się w rogówkę. Nawet jeżeli część z niego wypłynie, lub zwierzak zacznie łzawić, nie powinno się podawać kolejnej dawki.

Leki douszne

Podawane są zwykle pod postacią kropli zaopatrzonych w dozownik z lejkiem ułatwiającym trafienie do wnętrza ucha, Nie należy bać się przebicia błony bębenkowej, ponieważ znajduje się ona bardzo głęboko w psim uchu, należy jednak uważać na zadrapanie małżowiny – ranka w takim miejscu jest bardzo bolesna i może brzydko się goić. Najwygodniejszym sposobem aplikacji jest wywinięcie ucha czworonoga i delikatne jego rozciągnięcie, tak aby kanał słuchowy został udrożniony. Po wkropleniu jeszcze przez chwilę możemy przytrzymać je w takiej pozycji, aby lekarstwo dotarło bez przeszkód w pożądane miejsce. Żele wymagają głębszej aplikacji, a dobrym sposobem jest rozgrzanie buteleczki lub tubki z lekarstwem w dłoniach – dzięki temu będzie to nie tylko mniej przyjemne dla zwierzaka, lecz również substancja lepiej się rozprowadzi. Na sam koniec możemy rozmasować uszy pupila, aby ułatwić wchłanianie się leku.